Wacław II

Wacław II, pochodzący z rodu Przemyślidów, urodził się w dniu  27 września 1271. Był synem króla czeskiego Przemysła Ottokara II i Kunegundy, księżniczki ruskiej. Mając zaledwie siedem lat, ojciec chłopca poległ w roku 1278 w trakcie bitwy z Rudolfem Habsburgiem pod Suchymi Krutami.
Śmierć władcy czeskiego była powodem utraty Austrii na rzecz Habsburgów, przyczyniła się także do czasowej utraty niezależności kraju Wacława.


Marcel Bacciarelli jest autorem powyższego przedstawienia Wacława II 

Małym Wacławem zaopiekował się margrabia brandenburski Otton, który umieszczając chłopca początkowo w Berlinie, a następnie w Spandau, widział w nim raczej zakładnika. Po zrzeczeniu się przez niego regencji w roku 1283, rządy zaczęła sprawować matka Wacława wraz z Zawiszą z Falkensteinu, od roku 1285 jej drugim mężem, który stał się tym samym nowym opiekunem Wacława.
W roku 1285 doszło do zawarcia związku małżeńskiego pomiędzy Wacławem a Jutą, córką króla niemieckiego Rudolfa I Habsburga. Pozostając pod wpływami Habsburgów, zaczęła uwidaczniać się zmiana w prowadzeniu polityki terytorialnej Wacława. Obserwując rozbitą na dzielnice i skłóconą wewnętrznie Polskę, to nią właśnie się zainteresował. W krótkim czasie zaczął on przejmować we władanie kolejne pomniejsze księstwa. Począwszy od księstwa bytomskiego w roku 1289, aż po kolejne, tj. księstwo cieszyńskie i opolskie w roku 1291 oraz raciborskie w roku, w tym samym okresie przejął panowanie także w Krakowie.


Wacław przedstawiony przez Jana Matejkę

Wacław wykorzystywał poparcie oferowane mu przez możnowładców, a  w przypadku Krakowa także biskupa krakowskiego.
Przez wielu współczesnych Wacławowi, jego rządy postrzegane były jako pozytywna alternatywa dla nieustannie wojujących ze sobą i skłóconych Piastów. W tym czasie jedynym rzeczywistym przeciwnikiem Wacława pozostawał Władysław I Łokietek, który okazał się od Wacława II. Pokonany władca musiał złożyć hołd w postaci ziemi sieradzkiej  i kujawskiej. Ponadto rezygnację z pretensji do ziemi małopolskiej.
Wacław, pragnący zjednać sobie przychylność rycerstwa i duchowieństwa, w roku 1291 – w Lutomyślu, nadał tym grupom przywilej, na mocy którego wszystkie dawniej nabyte prawa, wolności zostały zagwarantowane ciągłością. Ponadto przywilej głosił, iż wszelkie darowizny ziemskie nadane przez poprzedników Wacława na tronie krakowskim nie będą kwestionowane i zostaną uznane. W roku 1300 Wacław ostatecznie wypędził z Wielkopolski Łokietka, co umożliwiło mu opanowanie Wielkopolski i Pomorza Gdańskiego.
W sierpniu tegoż 1300 roku, Wacław zgodnie z wolą i aprobatą społeczeństwa, został w Gnieźnie koronowany na króla Polski. Aktu koronacji dokonał arcybiskup Jakub Świnka.


Wacław przedstawiony przez Aleksandra Lessera 

W roku następnym umocnił swoją pozycję na Śląsku, także dzięki sprawowaniu opieki nad książętami wrocławsko-legnickimi. Jako król Polski Wacław II przyczynił się do zorganizowania administracji królewskiej, zapoczątkowując rządy starostów.
Co ciekawe, Wacław II był niezwykle religijny. Biczował się, nosił włosienicę, słuchał nawet 20 mszy dziennie i gromadził relikwie. Władca bardzo bał się ciemności, kotów i ich miauczenia oraz burz, podczas których podobno chował się w skrzyni.
Władca zmarł niespodziewanie 21 czerwca 1305 roku  w wieku 33 lat, najprawdopodobniej na gruźlicę. Jego szczątki złożono w klasztorze w Zbrasławiu, obecnie dzielnicy Pragi.


Źródła:
https://polona.pl/item/waclaw-1300-1305-warszawa-zamek-krolewski,NzU1MTk0MDI/0/#info:metadata
https://polona.pl/item/waclaw-krol-polski-i-czeski-uro-1272-ro-um-24-czerwca-1305-ro,MTI3NzMwMDEy/
https://polona.pl/item/waclaw-1290-1305-zajmuje-wielkopolske-wypedza-lokietka-koronuje-sie-w-gnieznie-na,NzU5ODg1MTg/0/#info:metadata
https://twojahistoria.pl/encyklopedia/waclaw-ii-krol-czech-1278-1305-krol-polski-1300-1305/
https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/Waclaw-II;3993296.html
https://muzhp.pl/pl/e/1757/zmarl-waclaw-ii-krol-czech-i-polski
https://kronikidziejow.pl/porady/waclaw-ii-dlaczego-krol-czech-zostal-takze-krolem-polski/
https://hrabiatytus.pl/2018/07/02/waclaw-ii-czeski-zdobywca-pelen-sprzecznosci/