Katarzyna Opalińska

Katarzyna przyszła na świat 13 października 1680 r. w Poznaniu, a zmarła 19 marca 1747 r. w Lunéville.  Za życia tytułowana była królową Polski, księżną Lotaryngii i Baru. Jej mężem był król Stanisław Leszczyński.
 

Podobizna Katarzyny Opalińskiej autorstwa Anny Kaszuby-Dęskiej

Katarzyna pochodziła z magnackiego rodu Opalińskich herbu Łodzia. Była jedyną córką kasztelana poznańskiego Jana Karola Opalińskiego i Zofii Anny Czarnkowskiej. W swoich czasach uważana była za damę dobrych manier, skromną oraz urodziwą. Katarzyna, wchodząc w związek małżeński, w posagu otrzymała 60 miast i 150 wsi. W maju 1698 r. Katarzyna wychodziła za mąż za Stanisława Leszczyńskiego, był on starostą odolanowskim. Już rok po ślubie urodziła ich pierwsze dziecko - córkę Annę. Ich druga córka Maria, późniejsza królowa Francji i żona Ludwika XV, przyszła na świat w 1703 r. Ślub córki znacząco podniósł status Leszczyńskich, których potomkami w przyszłości mieli się stać władcy Francji: Ludwik XVI, Ludwik XVIII oraz Karol X.

Portret Katarzyny autorstwa Jeana Baptista van Loo, wykonany około 1725

Po detronizacji króla Augusta II Mocnego, na kolejnego króla elekcyjnego wybrano Stanisława Leszczyńskiego. Cieszył się on poparciem władcy Szwecji Karola XII. Koronacja Stanisława i Marii odbyła się 4 października 1705 r. w Warszawie. Polska szlachta była nieprzychylna nowemu królowi. Na brak sympatii wpłynęła przede wszystkim jawna interwencja Szwedów w tryb elekcji. 

Portret Katarzyny Opalińskiej namalowany przez Ádáma Mányoka

Katarzyna początkowo była szczęśliwa w małżeństwie. Polityka zmieniła jednak jej spokojną codzienność. Nie było jej dane cieszyć się królewskimi przywilejami, co więcej od czasów koronacji spotykały ją coraz to nowe upokorzenia. Po kilku latach mąż, zajęty licznymi wojnami, odesłał Katarzynę wraz z dziećmi. Katarzyna opuściła Polskę 20 listopada 1708 r. Już nigdy nie powróciła do ojczyzny. Tułała się po Europie, na jakiś czas osiadła w Księstwie Dwóch Mostów w Bawarii. W 1717 r.  zmarła jej pierworodna córka. Maria bardzo cierpiała po jej śmierci. Uczucie to potęgowała tęsknota za ojczyzną, życie w stałym napięciu i lęk o przyszłość. Rodzina zamieszkała we Francji w 1719 roku. Tam kilka lat później córka Stanisława i Katarzyny, Maria, została koronowana na królową Francji.

Katarzyna w wieku około trzydziestu dwóch lat na obrazie Johana Starbusa

Rodzina zamieszkała w zamku Chambord. Po śmierci Augusta II i dzięki wpływom zięcia Stanisław Leszczyński powrócił do Polski i ponownie starał się o koronę. Katarzyna nie wyjechała z nim. Najpierw na króla wybrano Stanisława Leszczyńskiego, potem Augusta III, następnie powrócono do pierwszej decyzji. Tak zaczęła się walka o polski tron, którą ostatecznie wygrał August III. 

Portret Katarzyny Opalińskiej w stroju koronacyjnym

Dla Stanisława Leszczyńskiego oznaczało to zakończenie kariery politycznej. Powrócił on do żony i razem osiedli w Lotaryngii.  Kobieta zmarła 19 marca 1747 r. Pochowano ją w kościele w Nancy razem ze współmałżonkiem.


Źródła:
https://cyfrowe.mnw.art.pl/pl/katalog/516010
https://cyfrowe.mnw.art.pl/pl/katalog/774611
https://pl.wikipedia.org/wiki/Katarzyna_Opali%C5%84ska#/media/Plik:Loo_Catherine_Opali%C5%84ska.jpg
https://pl.wikipedia.org/wiki/Katarzyna_Opali%C5%84ska#/media/Plik:Katarzyna_Opali%C5%84ska.jpg  https://histmag.org/Katarzyna-Opalinska-Leszczynska-zapomniana-krolowa-Polski-3187
https://www.wilanow-palac.pl/katarzyna_opalinska_zona_stanislawa_leszczynskiego.html
https://histmag.org/Katarzyna-Opalinska-Leszczynska-zapomniana-krolowa-Polski-3187